İnsanın son mülkü
Seray Akın

Her sabah gazetemizden İzmir haberlerini takip ediyorum.  Bu sabah okuduğum bir haber düşündürdü.

“Meydan projesi kazısından insan kemikleri çıktı”

Karaburun’da meydan yapılacak alanda bulunan Osmanlı mezar kalıntıları sebebi ile durdurulan inşaat çalışmalarını anlatan haberi okurken, kafamın içerisinde uçuşan düşünceleri sizinle paylaşmak istedim. Aslında ufak bir instagram paylaşımı açıklamasıydı, sonra bir baktım ki köşe yazısı kıvamında olmuş.

Mesleğim gereği çok sayıda arkeolojik nekropolis (mezarlık) çalışmasında bulundum, çizimci veya kazıcı statüsünde 1000’den fazla mezarla muhatap oldum. Haricinde Osmanlı mezarlık çalışmalarında görev aldım. Bilimsel olarak yapılmış hazire çalışmamız da var. Naçizane bir şey söylemek istedim bu konuda.

Dünya çok fazla bedene ev sahipliği yaptı, yapıyor, yapacak... Ve biz bu Dünya’da yaşamak zorundayız. Başka yerimiz de yok. Çoğalıyoruz, çoğalıyoruz, çoğalıyoruz. Dünya yuvarlak olmasaydı, belki de kenarından şelale gibi akardık.

Neyse şaka bir yana, insanın Dünya'daki son mülkü mezarıdır. Hele şimdi ebediyen uyuyacağı toprağı para verip alıyor. Yasal mülkü yani. Canım Anadolu’mda öyle çok medeniyet öyle çok insan yaşamış ki boş alan neredeyse yok... Bilimsel olarak mezarlıklar çok kıymetlidir. Konunun uzmanları bu konuda çok güzel çalışmalar yapıyor. Ayrıca kültürel olarak da atalarımız çok kıymetli. Özetle her türlü önemseriz mezar geleneğini.

Görsel olarak baktığımız zaman yakın tarih mezarlıkları kimine göre fantastik kimine göre de ürkütücü olabilir. Ama mesela Osmanlı'da hayatın içeresindeymiş mezarlık geleneği. Şimdiki gibi hızlıca girip dua edip çıktığımız bir alan değilmiş. Yani günümüzde de Osmanlı mezarlığının bir meydanda bir parkta var olması garip olmayabilir.

Naçizane fikrim şudur ki: Böyle alanlar ne kadar çok olsa da gelmiş ve geçmiş o ademoğulları bu Dünya’dan... Koruyabildiğimizi bir şekilde yerinde korumalıyız. Bilimsel olarak çok sayıda mezar kazısı yapmış biri olarak ben, yüzyıllar sonra bile olsa mezarım kazılsın istemem mesela. Duygusal bir durum olarak algılayabilirsiniz, fikrim hoşunuza gitmiyor olabilir... Ama bu sabah böyle düşündürdü...



Sayfa Adresi: http://www.gercekizmir.com/yazar/Insanin-son-mulku/404